Rusten bij Mannen

zaterdag 5 juli 2025

RUSTEN 🙌 bij MANNEN 👨
De afgelopen weken heb ik diverse mannen écht ont-moet. Gewoon van man tot man. Niet als concurrent, niet elkaar aftroevend, niet aftastend of die andere man wel te vertrouwen is. Maar gewoon van man tot man. Als gelijken. Met onze eigen vragen, twijfels, rafelranden, woede, angsten, schaamte, verlangens, lijfelijkheid én kracht van kwetsbaarheid...onze mannelijke (zwaard hanteren) en vrouwelijke (overgave) vermogens.

Ik merk aan mezelf dat als ik zo naar MANNEN kijk, dan voelen zij als broeders. En als ik dat voel, dan kan ik eindelijk rusten, leunen echt ont-moeten, even niets moeten. En wat is dat een gelukzalig gevoel.

Ik realiseer me dan dat ik dat in mijn jeugd heb gemist. Dat ik het lastig vond mijn plek tussen de MANNEN in te nemen. Dat ik een voorbeeld in het man-zijn heb gemist. Ik was altijd op mijn hoede of ik niet uit de toon viel, of ik niet “aangepakt” zou worden of ik wel mans genoeg was.

Mijn overlevingsstrategie (volgens de ontwikkelingspsychologie vaak aangeleerd tussen je 4e en 8e levensjaar) was vluchten, zorgen dat ik niet in “het gevecht” terecht kwam, mijden van het conflict. Mijn grenzen niet aangeven….bijna nooit aangeven….en daar ontstond de meester pleaser in mij. Een ander woord voor pleasen in het engels is ‘fawning’. Een sluipmoordenaar die onder je huid gaat zitten. Ogenschijnlijk effectief omdat ik daardoor niet in de problemen kwam. Maar een stille killer die zich in mij nestelde en me leerde me vooral in te houden, heel snel aan te sluiten bij de ander als het spannend werd. Maar nog belangrijker weg te bewegen van mezelf en wat ik wel en niet wilde als het spannend werd. Met als gevolg moeite met mijn plek innemen tussen de MANNEN. Altijd de antenne aan staan van potentieel “gevaar” en de angst dat de ander zou vertrekken. Mij in de steek zou laten.

Natuurlijk heeft deze overlevingsstrategie me veel opgeleverd. oa mijn eigen bedrijf, wilskracht en het alleen kunnen.

Tot mijn lijf, oa gescheurde meniscus, me wakker maakte. Ik moet, nee mag kiezen. Ik WIL het niet meer alleen doen. Ik wil meer met MANNEN werken. Zowel in de rol van collega begeleider als mijn deelnemers. En het bizarre is.....steeds meer MANNEN vinden mij. En ik hen….

1. In de leergang Nieuw Verpleegkundig Leiderschap van Erasmus Centrum voor Zorgbestuur centrum zorgbestuur kon ik deze week rusten bij mijn vakbroeder Maarten. Wat een vakman, samen leren, samen spelen, uit het hoofd, in het lijf!

2. Tijdens de Verpleegkundig Leiderschapstrails voor het Erasmus MC heb ik de afgelopen weken mogen rusten bij mijn vakbroeder Pieterbas. We kunnen schuren en maken elkaar beter. Maar boven alles: hij BLIJFT. Net als ik.

3. En tot mijn grote geluk start ik samen met Joost na de zomer mijn eerste mannengroep: MannenVUUR 🔥 . Een plek om te rusten tussen de MANNEN!

Het is namelijk tijd
De hoogste tijd
Jouw tijd
Tijd voor MannenVUUR 🔥!

Meer info: https://ap.lc/pRjBJ

Aho

hashtag#mannen hashtag#rusten hashtag#vuur hashtag#broederschap hashtag#tijd