VUUR is KRACHT

maandag 4 augustus 2025

VUUR 🔥 is KRACHT ☀️

Op 10 juni, om 11.00 uur precies, ben ik 49 jaar geworden. Voor mij een hele bijzondere leeftijd. Toen ik nl. 25 jaar was, overleed mijn moeder Rientje op 48-jarige leeftijd. Haar levensVUUR werd toen gedoofd. Haar ziel verliet haar lichaam. Met haar “heengaan”, werd de leeftijd van 48 voor mij een soort letterlijke “deadline”.

Als je de rouwliteratuur er bij haalt, blijkt dat de leeftijd waarop je vader of moeder sterft voor veel kinderen (ook al zijn ze nu volwassen) vaak een mijlpaal is waarvan velen vrezen dat ook zij op die leeftijd zullen sterven. Het leven zoals het was met ouder, bestaat niet (meer). Het rouw wat hierbij komt kijken, doet me denken aan een bloemzaadje dat niet ontkiemt. Dat bloemzaadje vergaat niet; het wacht en het blijft. Zo is het ook met het gemis van een ouder: het VERLANGEN en de rouw blijven eindeloos bestaan. Volgens rouwprofessor Manu Keirse is het dan ook geen kwestie van verwerken, maar van leren leven. Dit vergt moed om de zoektocht naar een leven met verlies aan te gaan.

In haar essaybundel “Ook ik ben stukgewaaid” schrijft @emma van meyeren over het verlies van haar moeder. Ze stelt: “De paradox van de aanwezigheid van afwezigheid laat de onvermoeibare tegenstrijdigheid van rouw zien. Er is een diep VERLANGEN om iemand te herinneren en tegelijkertijd om dat wat met die persoon is gebeurd zo snel mogelijk te vergeten.”

Ik herken hoeveel energie de paradox die ze beschrijft kan kosten. Ik probeer me staande te houden tussen herinneringen, die je het ene moment houvast bieden en het andere moment een klap in je gezicht kunnen zijn. Een warm terugkijken wisselt zich af met een keiharde reality check. Langzaam begin ik te accepteren dat het tegenstrijdig zal blijven én dat er geen punt zal komen waarop het geen zeer meer doet.

Mijn meniscus heeft mij doen beseffen dat mijn rouw nog gepaste aandacht vraagt. Zoals mama op haar sterfbed zei: "maar jij hebt zoveel KRACHT om door te gaan Harry!" En nu ik haar "overleefd heb", komt die KRACHT vrij, realiseer ik me.

Niet voor niets dat afgelopen week meerdere mensen aan mij vroegen waar mijn logo Burn'n Elements voor staat. Dit staat voor het zoeken naar het centrum, het centrum van KRACHT. Want in het hart van elke beweging ligt de grootste KRACHT besloten. Het midden is het punt van absolute balans, waar evenwicht en harmonie samenkomen. Het oog van de orkaan.

KRACHT is voor mij het vermogen gefocust te blijven, je innerlijke balans te vinden, van waaruit de meest moeiteloze en effectieve acties kunnen worden ondernomen. Het is die energie die niet alleen inspireert en motiveert, maar ook verbindt en heelt.

KRACHT betekent voor mij het vermogen om jezelf en anderen te helpen transformeren, door met de juiste intentie en vanuit het juiste midden te handelen.

Ik bied KRACHT aan mensen en teams zodat zij hun volledige potentieel benutten, tot groei en bloei komen en ten volle leven.

Meer info: www.burnnelements.nl