Wadden, Rouw en Wandelen

maandag 11 augustus 2025

WADDEN, ROUW en WANDELEN

Deze zomervakantie heb ik met mijn gezin doorgebracht op het wonderschone Terschelling. Het enige WADDENeiland dat ik voor dit jaar nog nooit had bezocht. Dit jaar twee keer: in maart met mijn kameraden, nu met mijn gezin en mijn schoonmoeder en een vriendin. Het was voor haar de eerste keer vakantie vieren zonder Jac, haar echtgenoot, onze (schoon)vader en opa. Tijd voor ROUW en WANDELEN!

Met mijn vrouw, later als gezin, zijn we veelvuldig met opa en oma op vakantie geweest. Eindeloos spelletjes doen, samen eten, goede klets, gewoon samen zijn. Toen Jac vorig jaar ziek werd en op 26 mrt jl. overleed, is er gemis: zijn lach, zijn knuffels, zijn blik die je een warm gevoel gaf. Én er is dankbaarheid. Dankbaarheid voor het feit dat hij mijn vrouw, de moeder van onze kinderen het leven heeft gegeven, zijn hulp bij het kopen van oa auto’s en wasmachines 😉 en de niet aflatende trots op ons en onze kinderen. Echte bedding, steun. Gemis en dankbaarheid zijn daarmee kanten van dezelfde medaille. Op de WADDEN hebben we aan beiden extra aandacht kunnen besteden, oa door de Walk of Grief te WANDELEN.

Afgelopen februari kwam ik dit prachtige initiatief van Anemoon en Arjan tegen. Zonder nadenken heb ik op 26 feb. de zorgvuldig vorm gegeven WANDELbox besteld: een boek, een symbool, een potlood en een struinkistje. Nog geen idee wanneer we hem gingen lopen.

Omdat één van onze dochters een week naar Camping Appelhof ging, we geen energie voelden om de gewenste reis naar Noorwegen te plannen en er een huisje twee weken vrij was, werd dat onze vakantiebestemming.

En de Walk of Grief hebben we gelopen!

Het is een vijfdaagse pelgrimstocht, een ROUWpad, van ca. 75 kilometer. Hij is bedoeld voor mensen die ruimte willen maken voor hun verlies. Voor ons bood het de mogelijkheid ons eigen landschap van ROUW te verkennen en om er liefdevol doorheen te WANDELEN, in een kalm tempo, ons tempo. En zo de kracht van de WADDEN te ervaren: eindeloze stranden, leven met de getijden, de zeehonden, de “eilanders”, de grootse luchten, alles op fietsafstand. Thuis komen!

Ik merk dat ik niet in woorden kan uitleggen wat het me gebracht heeft. De eerste vier etappes liepen we met z'n tweetjes, de laatste samen met onze kinderen. Startend en eindigend bij de Brandaris, olielamp en wandelstok mee en iedere etappe eindigend met bier en bitterballen. En Jac was er de hele route bij, sterker nog, aan de voet van de Brandaris ging de olielamp “vanzelf” uit! Heel betekenisvol...

Ik realiseerde me nu weer dat ROUW en WANDELEN in mijn begeleidingswerk fundamentele onderdelen zijn. Écht ruimte maken voor verlies en afscheid, thema’s die ons allemaal overkomen. Ruimte maken om te helen, oordeelloos en vol aanwezig.

Én er is een idee geboren...later meer daarover.

Wat heb jij met WADDEN, ROUW en WANDELEN? Deel het gerust.....

Wil je meer weten wat ik doe? WANDEL eens rond op mijn website: https://ap.lc/XFehA of stuur me een bericht!

Voel je welkom.. 🔥